ارائه الگوی ساختاری پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با نقش میانجی بی موبایل هراسی در دانش-آموزان دوره اول متوسطه شهر تهران
کد مقاله : 1070-CNF
نویسندگان
آرمینه باقری *
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیک، تهران، ایران.
چکیده مقاله
هدف از انجام این پژوهش بررسی ارائه الگوی ساختاری پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مجازی با نقش میانجی بی موبایل هراسی در دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر تهران بوده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدل‏سازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 300 نفر به روش نمونه‏گیری در دسترس از بین دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 1402-1401 به روش آنلاین انجام شد. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی(AEQ) فردریکز و همکاران(2004)، پرسشنامه اعتیاد شبکه‏های اجتماعی(ASNQ) خواجه احمدی و همکاران(1395) و پرسشنامه نوموفوبیا(NMP-Q) یلدریم و کوریا(2015) استفاده شد. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مجازی با بی موبایل هراسی با اشتیاق تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مجازی از طریق نقش میانجی بی موبایل هراسی بر اشتیاق تحصیلی معنادار بود. بر اساس یافته‏های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (066/0=RMSEA و 05/0>P-value) و مدل نهایی ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر تهران است.
کلیدواژه ها
اشتیاق تحصیلی، اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی، بی موبایل هراسی.
وضعیت: پذیرفته شده