بررسی پدیدارشناختی اپیدمیولوژی خودکشی و رابطه‌ی آن با سطح سلامت روان
کد مقاله : 1024-CNF
نویسندگان
حامد عطاری *1، علی آرام2، آزیتا یونسی2
1مدرس دانشگاه پیام نور و فرهنگیان
2اداره کل آموزش و پرورش استان همدان
چکیده مقاله
در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﺧﻮدﮐﺸﯽ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.از ﻣﯿﺎن ﺗـﺸﺨﯿﺺﻫـﺎی روانپزشکی،افسردگی اساسی شایع ترین بیماری عصبی – روانی مشاهده شده در اقدام کنندگان به خودکشی است.برای بررسی هر پدیده اجتماعی نخست باید آن را تعریف کرد و چارچوب موضوع مورد بررسی را مشخص و محدود کرد.زیرا قلمرو و دامنه مسائل و پدیده های اجتماعی گسترده و هم پوش است. بر اساس تعریف مورد توافق جهانی، خودکشی تنها راه و آخرین راه از بین بردن خودآگاهی فرد در مورد خود است.امروزه خودکشی نوجوانان و جوانان از جمله بحرانی ترین مشکلات جوامع صنعتی به شمار می آید و هر خانواده ای باید از علل دست زدن جوانان به این عمل آگاه بوده و زمینه های بروز آن را بشناسد تا بتواند در کاهش احتمال بروز این بحران در میان نسل جوان بکاهد.این پژوهش با روش بنیادی به بررسی و فراتحلیل نتایج پژوهش ها،نظریه ها و دستاورد های پژوهشگران و صاحبنظران در عرصه ملی و بین المللی به صورت1. شناسایی منابع و ارزش یابی نتایج پژوهش ها2. ترکیب نتایج پژوهش های انتخاب شده و مقایسه آنها با یکدیگر.3 ارزش یابی نتایج فراتحلیل به منظور کاهش خطا پرداخته است،و با ارائه راهکارهای کاربردی،منسجم و یکپارجه به چگونگی پیشگیری از خودکشی در بین نوجوانان و جوانان و دانش آموزان حاضر در مدارس پرداخته است.هدف مهم این پژوهش این است که چگونه می توان نتایج پژوهش های انجام شده و نظریه های صورت بندی شده در زمینه خودکشی را در مدارس و جامعه عملیاتی کرد.
کلیدواژه ها
بهداشت روانی،خودکشی،آسیب اجتماعی،پیشگیری، اپیدمیولوژی
وضعیت: پذیرفته شده